Gelegenheid geven
Als voorzitter van een examencommissie bij 5 opleidingen ICT&Media van de Haagse Hogeschool heb ik me de afgelopen weken weer regelmatig kunnen verdiepen in het fenomeen plagiaat. Studenten kopiëren er maar wat op los en ik vermoed echt dat ze zich in veel gevallen niet realiseren dat dat laakbaar is. Het sterkste staaltje dat ik daarvan recent meemaakte was de student die vond dat er geen sprake was van fraude in zijn werkstuk omdat hj geen 'copy-paste' had toegepast (waarvan hij wist dat het niet was toegestaan) maar dat hij gewoon een paar pagina's van een boek had overgetypt. Een boel werk in zijn ogen waarvoor hij best beloond mocht worden.
Er is dus nog een hoop te doen voor docenten, bijvoorbeeld duidelijk maken dat het bij plagiaat gaat om "het kopiëren of overnemen van andermans werk waarbij de suggestie wordt gewekt dat het gaat om eigen, oorspronkelijk werk". Plagiaat is in de ogen van de academische wereld een vorm van fraude, een norm die ik inderdaad graag hoog zou willen houden hoewel ik ook wel begrijp dat er onder de netwerkgeneratie een digitale cultuur is ontstaan die helemaal niet zoveel waarde hecht aan intellectueel eigendom en verantwoording van je onderzoeksbronnen. Zolang het hoger onderwijs zichzelf serieus wil nemen zullen we de hoogste eisen moeten blijven stellen op dat gebied en als we toestaan dat studenten daar een loopje mee gaan nemen dan kunnen we er beter mee stoppen. Op het gebied van 'creatief delen van gegevens' hoeven wij hen immers niets te leren, dat leren ze van elkaar wel.
Er bekruipt mij echter ook het gevoel dat wij wel eens buiten de realiteit staan. Zo is het in examenkringen heel gewoon om ook het 'bieden van gelegenheid' te beschouwen als strafbaar. In het geval van spieken is dat heel goed te begrijpen: de student die opzettelijk zijn werk zodanig neerlegt dat zijn medestudent niet anders kan dan daar kennis van nemen is natuurlijk in overtreding. Maar ook in het kader van plagiaat wordt een dergelijke regel vaak gehanteerd. Dat houdt in dat een student die zijn werk beschikbaar stelt aan een ander zelf ook strafbaar is. Een standpunt dat begrijpelijk is in de situatie dat iets ondershands wordt aangereikt maar dat toch niet echt meer van deze tijd is als we er ook het delen van documenten onder zouden verstaan via Groups, Google Docs of Wiki's.
Iets om over na te denken dus.
Er is dus nog een hoop te doen voor docenten, bijvoorbeeld duidelijk maken dat het bij plagiaat gaat om "het kopiëren of overnemen van andermans werk waarbij de suggestie wordt gewekt dat het gaat om eigen, oorspronkelijk werk". Plagiaat is in de ogen van de academische wereld een vorm van fraude, een norm die ik inderdaad graag hoog zou willen houden hoewel ik ook wel begrijp dat er onder de netwerkgeneratie een digitale cultuur is ontstaan die helemaal niet zoveel waarde hecht aan intellectueel eigendom en verantwoording van je onderzoeksbronnen. Zolang het hoger onderwijs zichzelf serieus wil nemen zullen we de hoogste eisen moeten blijven stellen op dat gebied en als we toestaan dat studenten daar een loopje mee gaan nemen dan kunnen we er beter mee stoppen. Op het gebied van 'creatief delen van gegevens' hoeven wij hen immers niets te leren, dat leren ze van elkaar wel.
Er bekruipt mij echter ook het gevoel dat wij wel eens buiten de realiteit staan. Zo is het in examenkringen heel gewoon om ook het 'bieden van gelegenheid' te beschouwen als strafbaar. In het geval van spieken is dat heel goed te begrijpen: de student die opzettelijk zijn werk zodanig neerlegt dat zijn medestudent niet anders kan dan daar kennis van nemen is natuurlijk in overtreding. Maar ook in het kader van plagiaat wordt een dergelijke regel vaak gehanteerd. Dat houdt in dat een student die zijn werk beschikbaar stelt aan een ander zelf ook strafbaar is. Een standpunt dat begrijpelijk is in de situatie dat iets ondershands wordt aangereikt maar dat toch niet echt meer van deze tijd is als we er ook het delen van documenten onder zouden verstaan via Groups, Google Docs of Wiki's.
Iets om over na te denken dus.
5 Comments:
Interessant onderwerp!
Wat ik me afvraag: wat voor tools gebruik jij om plagiaat te controleren? Of kun je je daar niet publiekelijk over uitlaten?
Ik vind het altijd vooral lui, als men de moeite niet eens neemt om te herformuleren...
@Edwin,
Om te beginnen gebruik ikzelf mijn gezonde verstand. Foutloos Nederlands, goed geformuleerd, dat is een aanwijzing voor plagiaat. Het bewijs kan vervolgens vaak worden gevonden door te Googelen.
Voor ontlening aan werkstukken van andere studenten werkt dat natuurlijk vaak niet. Daarvoor wordt binnen de HHS geëxperimeneerd met Ephorus. Daar doe ik overigens zelf niet aan mee maar ik zal een van de eersten zijn die zich aanmeldt als het breder wordt uitgerold.
Dat is idd wel een goede aanwijzing op het hbo van tegenwoordig :-/
Google books levert ook steeds meer bewijzen voor plagiaat op. Vind ik ook een interessante ontwikkeling.
Maar het blijft een interessant spel, in een interessante tijd. Ik sprak ook een docent die 'lenen' niet erg vond. Hij werd pas verdrietig toen bleek dat de studenten niet eens snapten WAT ze hadden overgenomen. Dan slinkt de motivatie idd snel, stel ik me zo voor.
Deze reactie is verwijderd door een blogbeheerder.
gelieve mijn bovenstaande reactie te verwijderen, ik heb het geschreven vanuit frustratie en sta er al niet meer geheel achter.
Een reactie posten
<< Home