Donderdagavond, after dinner

De tweede dag gaat vooral over het ontwerpen van onderwijs. De deelnemers gaan aan de gang met het formuleren van leerdoelen, zowel op het cognitieve, als op het affectieve en het psychomotorische domein. De inleidingen sluiten goed aan op het verhaal dat ik vanmiddag ga presenteren: information literacy dient vooral ingebed te worden in authentieke studie- en werktaken. Dat betekent dat ook de toetsing ervan in zo'n authentieke context dient plaats te vinden. Geïsoleerde trainingen in informatievaardigheden sorteren te weinig effect. Het komt erop aan dat specialisten op het gebied informatievaardigheden samenwerken met de docenten van de verschillende disciplines.
Aan de deelnemers (die vooral een achtergrond hebben van bibliotheek en informatiewetenschappen) is te merken dat de onderwijskundige concepten en theorieën nieuw voor hen zijn en dat ze er moeilijk grip op krijgen. Als Serap Kurbanoglu gelijk heeft met haar statement dat "IL is a learning issue, not a library issue", dan geeft dat natuurlijk wel te denken. Het concept van informatievaardigheden is niet in goede handen bij informatiespecialisten als zij zich de vaardigheden en theorieën op het gebied van onderwijsontwikkeling niet eigen hebben gemaakt.

Na afloop van mijn eigen presentatie ontving ik vooral complimenten. Na een korte introductie waarin ik toelicht dat Informatievaardigheden opgevat dienen te worden als een echte competentie, in de betekenis zoals dat concept wordt gebruikt in het Nederlandse onderwijs (kort door de bocht: "Een brede vaardigheid waarin kennis, vaardigheden en attitudes worden geïntegreerd"), heb ik de deelnemers laten werken met een scoringsrubriek voor het beoordelen van de informatievaardigheid zoals die blijkt uit een studentenproduct zoals een research paper, een stageverslag of een afstudeerscriptie. Het resultaat viel me niet mee. Er bestond toch vaak betrekkelijk weinig overeenstemming over de score van het betreffende paper voor een bepaald criterium. Dat geeft aanleiding tot nadenken, maar laten we dat bewaren tot na het diner.