Digitale bibliotheken, licenties en het (hoger) onderwijs

De vorige post schreef ik een uur of 3 voordat ik vertrok voor een weekje zon. Vandaar dat Wouter geen antwoord kreeg op zijn comment. Dat maak ik hierbij goed, ook omdat hij zo'n trouwe lezer is én omdat hijzelf een fantastische blog heeft. Om nog even terug te komen op dat laatste: hij zal toch wel verguld zijn met het antwoord dat hij kreeg in de column van Marijke Verstappen in de laatste InformatieProfessional? Wel jammer dat ze hem niet de eer gunt die hij zeker verdient door gewoon ook even zijn weblog te noemen.
Dat de weblog Wow!ter zo inspirerend is blijkt ook uit het feit dat hij me op het spoor heeft gezet van de pagina van de Stichting Surf / Fobid op het gebied van licenties. Daar is van alles te lezen over het onderwerp waar ik het vorige keer over had. Inderdaad wordt als item voor het licentievraagstuk ook genoemd het "opnemen van kopieën (papieren of elektronische versie) in lesmaterialen". En dáár wil ik het nu graag wel eens over hebben, maar dan vooral in mijn rol als docent aan een hogeschool.
Natuurlijk begrijp ik wel dat docenten voor het samenstellen van hun collegemateriaal graag putten uit de bestanden met vakliteratuur, zoals vroeger de readers werden samengesteld. Maar is het niet juist een sterk punt van de huidige digitale bibliotheken dat je daarvoor ook kunt volstaan met een goede literatuurlijst, eventueel per titel aangevuld met een hyperlink naar het informatiebestand waar het document is te vinden? En dus niet 'deeplinken', want het aardige van deze werkwijze is nu juist dat de studenten gedwongen worden om zich de zoekvaardigheid in het betreffende bestand zelf eigen te maken! Volgens mij is dat óók een manier om je onderwijs te ontgooglen Wow!ter.