De leerstijl van Information Management studenten
Aanstaande dinsdag tot en met vrijdag neem ik namens de Haagse IDM-opleiding deel aan het Symposium on Information Management in the Changing World van de Hacettepe University (Ankara). Van wat ik tot nu toe van het programma heb gezien wordt mijn belangstelling vooral gewekt door de aangekondigde bijdrage over de "learning styles" van de studenten van het Deparment of Information Management van de organiserende universiteit.
In het abstract worden de resultaten van een survey onder 273 studenten kort samengevat: meer dan 50% van de studenten zou worden gekenmerkt door een theoretische leerstijl ("assimilator"), en bijna 25% door een meer pragmatische leerstijl die vooral gericht is op de toepassing van bestaande theorieën (convergeerder).
Opvallend is echter vooral dat de accommoderende leerstijl van de doeners (leren door dingen zelf uit te zoeken) zo weinig voorkomt terwijl dit volgens de experts toch heus de stijl van de "digital natives" zou zijn (zie onder andere Tapscott, Oblinger en Wim Veen).
Nu zijn er met betrekking tot dat onderzoek aan de Hacettepe Universiteit nog wel wat onduidelijkheden. Wat was de leeftijd van de studenten en hoeveel van hen kunnen worden beschouwd als "digital natives"? En hoe kan het onderwijs dat zij volgen getypeerd worden? David Kolb, die beschouwd kan worden als degene die het onderzoek naar leerstijlen op de kaart heeft gezet, wijst op het verschijnsel dat studenten hun leerstijl aanpassen aan de heersende stijl in het vakgebied waarvoor ze opgeleid worden, en juist afhaken als die stijl onvoldoende bij hen past. Een meer traditioneel academische cultuur werkt met andere woorden een daarbij passende leerstijl in de hand met nadruk op lineair en tekstueel georiënteerd leren.
Wel jammer dat de presentatie van Serap Kurbanoglu en Buket Akkoyunlu in het Turks is (zonder simultaan vertaling) maar de afspraak met Serap is al gemaakt.
In het abstract worden de resultaten van een survey onder 273 studenten kort samengevat: meer dan 50% van de studenten zou worden gekenmerkt door een theoretische leerstijl ("assimilator"), en bijna 25% door een meer pragmatische leerstijl die vooral gericht is op de toepassing van bestaande theorieën (convergeerder).
Opvallend is echter vooral dat de accommoderende leerstijl van de doeners (leren door dingen zelf uit te zoeken) zo weinig voorkomt terwijl dit volgens de experts toch heus de stijl van de "digital natives" zou zijn (zie onder andere Tapscott, Oblinger en Wim Veen).
Nu zijn er met betrekking tot dat onderzoek aan de Hacettepe Universiteit nog wel wat onduidelijkheden. Wat was de leeftijd van de studenten en hoeveel van hen kunnen worden beschouwd als "digital natives"? En hoe kan het onderwijs dat zij volgen getypeerd worden? David Kolb, die beschouwd kan worden als degene die het onderzoek naar leerstijlen op de kaart heeft gezet, wijst op het verschijnsel dat studenten hun leerstijl aanpassen aan de heersende stijl in het vakgebied waarvoor ze opgeleid worden, en juist afhaken als die stijl onvoldoende bij hen past. Een meer traditioneel academische cultuur werkt met andere woorden een daarbij passende leerstijl in de hand met nadruk op lineair en tekstueel georiënteerd leren.
Wel jammer dat de presentatie van Serap Kurbanoglu en Buket Akkoyunlu in het Turks is (zonder simultaan vertaling) maar de afspraak met Serap is al gemaakt.
0 Comments:
Een reactie posten
<< Home