Een hyperboek
De literair auteur Pauline van de Ven pretendeert dat zij het eerste Nederlandse hyperboek op de markt brengt. Of dat nu helemaal waar is? Er waren natuurlijk al eerder elektronische boeken. Maar, eerlijk is eerlijk, in de sfeer van de belletrie (schone letteren) waren die meestal nogal lineair van karakter. Wellicht dat de creatieve geesten huiverig zijn om de lezer zijn eigen pad te laten kiezen.
Het boek van Van de Ven betreft een historische roman. Er is een gedrukte versie (uitgegeven bij Ad. Donker) en het hyperboek dient zo te zien vooral ter ondersteuning van de verkoop daarvan.
Het meest charmante vind ik trouwens niet eens de hyperstructuur van de digitale versie maar het interactieve karakter. In de rechterbaan van de zogenaamde sfeerlaag kunnen lezers hun eigen verwijzingen of documentatie toevoegen. Een leuk idee dat bibliobloggers ongetwijfeld zal aanspreken. Maar ook de wereld van het cultureel erfgoed (RHC's, musea, heemkundekringen) moet hier wel enthousiast over worden. Het aantal initiatieven in die sfeer op het gebied van publieksparticipatie via het www is immers niet meer op de vingers van twee handen te tellen.
Toch had er van dit hyperboek veel meer kunnen worden. Zo is het bijvoorbeeld niet zo eenvoudig om vanuit de homepage het interactieve gedeelte van het hyperboek te vinden; ikzelf kwam aanvankelijk nogal eens op pagina's met foutmeldingen terecht. En de beslissing om elke link automatisch in een nieuw venster te laten openen, is op zich begrijpelijk maar zorgt er wel voor dat je in een mum van tijd je hele taakbalk vol hebt staan.
Het heeft er alle schijn van dat de digitale versie een persoonlijk initiatief is waar professionele inbreng op het gebied van navigatiestructuur en vormgeving node gemist wordt.
Technorati tag: hyperbooks
Het boek van Van de Ven betreft een historische roman. Er is een gedrukte versie (uitgegeven bij Ad. Donker) en het hyperboek dient zo te zien vooral ter ondersteuning van de verkoop daarvan.
Het meest charmante vind ik trouwens niet eens de hyperstructuur van de digitale versie maar het interactieve karakter. In de rechterbaan van de zogenaamde sfeerlaag kunnen lezers hun eigen verwijzingen of documentatie toevoegen. Een leuk idee dat bibliobloggers ongetwijfeld zal aanspreken. Maar ook de wereld van het cultureel erfgoed (RHC's, musea, heemkundekringen) moet hier wel enthousiast over worden. Het aantal initiatieven in die sfeer op het gebied van publieksparticipatie via het www is immers niet meer op de vingers van twee handen te tellen.
Toch had er van dit hyperboek veel meer kunnen worden. Zo is het bijvoorbeeld niet zo eenvoudig om vanuit de homepage het interactieve gedeelte van het hyperboek te vinden; ikzelf kwam aanvankelijk nogal eens op pagina's met foutmeldingen terecht. En de beslissing om elke link automatisch in een nieuw venster te laten openen, is op zich begrijpelijk maar zorgt er wel voor dat je in een mum van tijd je hele taakbalk vol hebt staan.
Het heeft er alle schijn van dat de digitale versie een persoonlijk initiatief is waar professionele inbreng op het gebied van navigatiestructuur en vormgeving node gemist wordt.
Technorati tag: hyperbooks
0 Comments:
Een reactie posten
<< Home