Wie kent dit gedicht?

Aan J.C. Bloem

Totdat het tóch geschiedt
Dat God, die zijn gelieven kiest uit de armen,
Ons derven en ons diep verlangen ziet,
En ons zijn vriendelijke schaduw biedt
Om uit te rusten in zijn koel erbarmen.

Deze strofe (toegekend aan Jan Geshoff, die inderdaad een goede vriend was van J.C. Bloem) heb ik nooit in druk kunnen achterhalen. Ik heb dan ook stellig de indruk dat het een 'spookgedicht' is dat onder Bloemliefhebbers de ronde doet op het internet. Wie helpt me uit de brand?